Thursday, August 30, 2012

කූනිස්සෙකු ගේ මතකය - Memory and Fuzzy Logic

අපේ මොලේ කියන්නේ කොම්පීටර් එකක් නම්, ඒක ඩිසයින් කරපු එකා මාර සිරා ෆසී ලොජික්කාරයෙක් වෙන්න ඕනෑ.

මොකද මේකේ හාඩ් එකේ අපි සේව් කරගන්නේ මොන මොනවාද, දවස පුරා රෑම් එකේ තිබුණාට රෑට නිදාගන්න ස්විච් ඕෆ් කළාම මකලා දාන්නේ මොනවාද කියන කාරණා පිටුපස්සේ තියෙන්නේ විස්තර කරන්න බැරි තරමට ෆසීම ෆසී ලොජික් (Fuzzy Logic) එකක්.

ඉතාම වැදගත් දේවල් අමතක වෙලා සුපියල් දාස් ගණං පාඩු වෙනවා. මතකය හරිගස්සා ගන්න කරණ උත්සාහවලට හරස් වෙන්නේ ද අමතක වීමමයි (මතකද මං ලියු මට මතක තියෙන අතීතයක් ඔබට මතක නෑ කියන කතන්දරේ?) ඒක එහෙම වුණාට ඒ අතරේ කිසිම වැදගත්කමක් නැති ට්‍රිවියල් දේවල් දශක ගණනාවක් හිතේ රැඳී තියෙනවා. ඒ විතරක් නොවෙයි විටින් විට මතක් වෙනවා.

මං හතේ පන්තියේ ඉගෙන ගනිද්දී වෙච්ච මෙන්න මේ සිද්ධිය මට තාමත් මතක ඇයි කියන එක මටම හිතා ගන්න බෑ!

http://kathandara.blogspot.com.au/2012/08/memory-and-fuzzy-logic.html

Tuesday, August 28, 2012

අධ්‍යාපන අර්බුදයේ ගැඹුර කොච්චරද? මෙච්චරයි! - How deep is the education crisis? This deep!

අද ලංකාවේ අධ්‍යාපනයේ තියෙන අර්බුදය ගැන අමුතුවෙන් කියන්න ඕනෑ නෑනේ? දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ නිසි පරිදි ආයෝජනයක් නොකිරීමේ පල විපාක තමයි.

වැඩේ කියන්නේ මීට අවුරුදු ගණනාවකට කලින් මං මුලින්ම විශ්ව විද්‍යාලයකට ගිය කාලෙත් ඔය අර්බුදේ තිබුණා. ඒ ගැන කතා බහ කළා. වාද කළා. ප්‍රශ්නය ඔද්දල් වෙවී ඉදිරියටම ගියා.

උං හිටියත් එච්චරයි. උං ගිහින් මුං ආවත් එච්චරයි.

දැන් මෙන්න මට මතක් වුණු කතන්දරේ.

http://kathandara.blogspot.com.au/2012/08/how-deep-is-education-crisis-this-deep.html

Sunday, August 26, 2012

හික් හික් හික් කුරුක් කුරුක් - Sundae Ispashal Axetra

බ්ලොග් ලෝකයේ හිනා වෙන විදි දෙක තුනක් තියෙනවා නේ.
ලොල්,
බිපෙසි,
හිකිස්
කියන්නේ ඉන් කීපයක්.

මං ඕවායින් වැඩියෙන්ම කැමති "හිකිස්" කියන එකටයි. ඒකට හේතුව තමයි මං පොඩි කාලේ අපේ ගෙවල් පැත්තේ නැගලා ගිය හිනාවෙන ක්‍රමයක් ඊට සමාන නිසා.

නාලන්ද පියතිලක තමයි මේ ක්‍රමය මට කියලා දුන්නේ. පොර ගේ මස්සිනා ජීත් සිරිතිලකත් මේ ක්‍රමයට තමයි ඒ දවස්වල හිනා වුනේ.

මෙන්න මෙහෙම.

http://kathandara.blogspot.com.au/2012/08/sundae-ispashal-axetra.html

Friday, August 24, 2012

සතියේ පඬි වැකිය - Nothing else to do today!

"ආයුබෝවන්" යන සිංහල ආශිර්වාදය ක‍්‍රම ක‍්‍රමයෙන් අප අතරින් ගිලිහෙමින් පවතී. එය අද වන විට සම්ප‍්‍රදානුකූල උත්සව අවස්ථාවන්ට පමණක් සීමා වී ඇත. ඒ වෙනුවට අද අපි, "How are you?" යන්නේ පරිවර්තනයක් ලෙස සැලකිය හැකි, "කොහොමද?" යන අර්ථ විරහිත පදය යොදා ගන්නට පුරුදු වී ඇත්තෙමු. ජාතික ඇඳුමට වඩා කලිසම ඇඟට පහසු වූවා සේම, "කොහොමද?" යන්න දිවට පහසු වූවා සේය.

බොහෝ විට "ආ-ඉ-බෝං" කියා උච්චාරණය කෙරෙන, "ආයුබෝවන්" යන පදයේ අප දන්නා පරිදි තේරුම නම් ඔබේ ආයුෂ වැඩි වේවා යන්නයි. මෙය ඉතා උසස් පැතුමකි. ආශිර්වාදයකි.

ජීවිතයේ අගය, ජීවත් වීමේ අගය, ඉතාමත් හොඳින් දැනෙන්නේ, ජීවිතය අවසාන වීමට ඔන්න මෙන්න කියා තිබී ඉන් ගොඩ ආ විටය. අවුරුදු සියයක් ජීවත්වීමට අවශ්‍යතාවයක් මෙන්ම දිරියක් ද එවිට ඇතිවේ. වාසනාවකට හෝ අවාසනාවකට හෝ මෙවැනි මරණමංචක අත්දැකීමක් ලැබ, ඒ ගැන අන් අයට පවසන්නට ඉඩ ලැබෙන්නේ අප අතරින් කිහිප දෙනෙකුට පමණි.

http://kathandara.blogspot.com.au/2012/08/nothing-else-to-do-today.html

Wednesday, August 22, 2012

එක්සිබිෂන් මාසම්, බුක් ලිස්ට් සාදම් : Help me with my book list for September

සැත්තැම්බරේ ලඟ එනවා. පොත් කාවෝ දඟලනවා!

මට මතකයි මං අටේ පන්තියේ විතර ඉන්න කාලේ අපේ පුංචම්මා එක සැත්තැම්බරේක මාව එක්කා ගෙන ගොහින් ගුණසේනේ පොත් සේල් එකෙන් පොත් අරං දුන්නා.

දැන් කාලේ නං සැත්තැම්බරේට තියෙන පොත් ප්‍රදර්ශනේ හෙවත් බුක් සේල් එකට යන්නනේ කවුරුත් මග බලාගෙන ඉන්නේ.

ඉතිං මටත් හිතුණා මේ පාර බීඇම්අයිසීඇච් එක පැත්තේ ගියොත් ගන්න ඕනෑ පොත් ලයිස්තුවක් හදන්න.

http://kathandara.blogspot.com.au/2012/08/help-me-with-my-book-list-for-september.html

Monday, August 20, 2012

අවජාතක දරුවා නොහොත් පරගස්දෙනියේ බුද්ධවංශාභිදාන කතා වස්තුව - Once upon a time....

එකල්හි අප මහා පස්වෙනි ජෝර්ජ් මහ රජාණෝ හිරු නොබසින අධිරාජයේ දැහැමෙන් සෙමෙන් රාජ්‍යය විචාරමින් කල් යවනා කාලයේ, ඉන්දීය සයුරේ කඳුළු බිඳුව නම් වූ විරුදාවලි ලද එක්තරා කොදෙව්වක බස්නාහිර පලාතේ සියනෑ කෝරළයේ පරගස්දෙනිය නම්වූ පසල් දනව්වේ විසුවා වූ කෙළෙඹි පුත්‍රයෙකි.

තම බිරින්දෑ සමග කාලයක් තිස්සේ පවුල් කෑවා වුවද දරුවෙකු නොමැති වූ නිසා ඔහු විසුවේ තරමක කණස්සලෙන් බව අද අපට සිතිය හැක.

මේ කාරණය නිසා හෝ වෙනත් හේතු කාරණා නිසා හෝ මේ අඹුසැමි යුවල අතර නොහොඳ නෝක්කාඩු, අමනාපකම්, හැල හැලැප්පීම්, වලි හෝ කචල් තිබුණේ දැයි පාරම්පරික ප්‍රවාදයෙහි සඳහන් නොවේ.

දිගටම කියවන්න මෙතනින්:

http://kathandara.blogspot.com/2012/08/once-upon-time.html

Saturday, August 18, 2012

ගුඩ් ඇනෝලා වෙනුවෙන් කතන්දරයක්: මා දුටු සුන්දරතම සිහිනය - The most beautiful dream I have ever seen!

මා මෙතෙක් දැක ඇති සුන්දරතම සිහිනය මෙසේය.

මා වැතිර සිටියේ සවිමත් ලෝහමය ඇඳක් මතුපිට දමා තිබූ සුවපහසු මෙට්ටයක් මතය. එහි සුදු පැහැති ඇතිරිල්ලක් එලා තිබුණි. මා හිස රැඳී තිබුනේද ඉතා සුව පහසු වූ සුදු කවරයක් දැමූ කොට්ටයකය.

විවිධ වයර් සහ ටියුබ් ඒ මේ අද ඇද බැඳ තිබුණද ඒවායින් මේ සුන්දර සිහිනයට කිසිදු බාධාවක් වූ බවක් නොපෙනුණි.

මා සිටියේ සිවිලිම දෙස බලාගෙනය. මගේ මුළු මහත් සිහිනයම ඉතා අලංකාර ලෙස මැවුණේ ඒ සිවිලිමේය.

මගේ දෑස් වැසී තිබුණේ යැයි මම නොසිතමි. ඇස් වසා කොයි ලෙසකින් සිහින දකින්නද?

මේ සිහිනය ඇරඹුනේ කෙසේද යන්න හෝ එය අවසාන වූයේ කෙලෙසකද යන්න හෝ පිළිබඳව කිසිදු තොරතුරක් අද මගේ මතකයේ නැත.

මට මතක මගේ සිහිනය පමණකි.

http://kathandara.blogspot.com.au/2012/08/most-beautiful-dream-i-have-ever-seen.html

Friday, August 17, 2012

නෝටි ඇනෝ ලා වෙනුවෙන් අද ස්පැෂල් කතන්දරයක් : කන හාරන හැටි එදා සහ අද - Removing Ear Wax : Yesteryear and Today

නව ද්වාරයෙනී ගලනා වු ඕජස් මේ කුණූ සිරුරා යැයි පැරණි ගීතයක කියවේ. මෙය එන්නේ අහවලා ගයන සංසාරේ භවේ දුකා (සම්බෝලයි බතුයි කකා) නමැති ගීතයේ මැද හරියේය. (අහවලා යනු මයිකල් පීරීස් යැයි සිතන්නෝ මා ලියූ කතන්දර දෙකහමාර බලන්න)

මේ ගීතයට අනුව මිනිස් සිරුරේ ස්ථාන නවයකින් ඕජස් ගලන්නේ ලු. ඒවා මොනවාදැයි සොයා බැලීම මා හිතාදර නෝටි ඇනෝලා ට බාර කරමි.

මා අද කියන්නට යන්නේ ඉහත කී එක් ද්වාරයකට සම්බන්ධ, මෙතෙක් සිංහල බ්ලොග් අවකාශයේ දී මා දන්නා තරමින් කතාබහට ලක් නොවුණු, කලාඳුරු පිළිබඳවය.

http://kathandara.blogspot.com.au/2012/08/removing-ear-wax-yesteryear-and-today.html

Monday, August 13, 2012

කැකිරි, පිපිඤ්ඤා, චීන පටස්, රතිඤ්ඤ සහ මිලියනය - Supercalifragilisticexpialidocious

දැනට අවුරුදු විස්සකට විතර ඉස්සර ආණ්ඩුවෙන් හෝ ගාලා ගුරු පත්වීම් දුන්නා. මේ අළුත් ගුරුවරු හුඟ දෙනා බොහෝ විට ඒ-ලෙවල් කරලා විවිධ හේතු නිසා එතනින් ඉස්සරහට යන්න බැරුව නතර වුණු අය.

උගන්නනවා කියන්නේ සෙල්ලමක් නොවෙයි නේ. විශේෂයෙන්ම පාසල්වල උගන්වන අයට විෂය කරුණු වගේම ඉගැන්වීමේ ක්‍රමවේදය ගැනත් හොඳ දැනුමක් තියෙන්න ඕනෑ. ඒ දැනුම දෙන්න තමයි ගුරු පුහුණුව තියෙන්නේ.

මේ මුලින් කියපු නවක ගුරුවරුන් ගැන ආපු මුලිකම චෝදනවා තමයි ඉගැන්වීමේ ක්‍රම ගැන තියා උගන්වන දේවල් ගැනවත් දැනුමක් නැතිය කියන එක.

ඔන්න ඒ දවස්වල පැතුරුණු රසවත් කතාවක් තමයි මේක.

http://kathandara.blogspot.com.au/2012/08/supercalifragilisticexpialidocious.html

Saturday, August 11, 2012

අරුණී ශපීරෝ, ගනු කඩුව, එනු සටනට! - To Aruni Shapiro with love!

අරුණී ශපීරෝ යනු සිංහල බ්ලොග් අවකාශයේ නම රැන්දූ වනිතාවකි. මා භාවිතාකරන භාෂාවෙන් පොර ළමයෙක් යැයි කිව හැක. වරෙක මම ඇයව සිංහල බ්ලොග් ලොවේ සුවිශේෂී තනතුරකට ද යෝජනා කළෙමි. වරෙක මම ඇයට හොඳ පාඩමක් උගන්වන්නට ද හැදුවෙමි.

අරුණී ශපීරෝ ගේ බ්ලොගය විදග්ධ ලිපිවලින් පිරී ඇත. ඇය බොහෝ ඇසූ පිරූ තැන් ඇත්තියකි. විශ්ව දැනුම සිංහලෙන් බෙදන්නීය. කොටින්ම ඇය ඇවිදින විශ්ව කෝෂයක් බඳුය.

ඒ මා ඇය ගැන අවංකවම සිතන ආකාරයයි.

මා පොඩි කාලයේ උගත් "පූජාච පූජනීයානං!" යන මංගල කරුණට අනුව යමින් මා ඇයට ගරු කරමි.

බ්ලොග් ලිවීමට අමතරව අරුණී ශපීරෝ ගේ සහ මගේ සුළු හෝ සමානකම් ඇත්තේ ඒ කිහිපයක් පමණි.

සම්පූර්ණ කතන්දරයම මෙතනින් කියවන්න.

http://kathandara.blogspot.com.au/2012/08/to-aruni-shapiro-with-love.html

Thursday, August 9, 2012

සිංහල බුද්ධාගම, සිංහල සුනාමි සහ සිංහල හයිකු - Short but tall...!!!

මං මේ සිංහල හයිකු කියලා කිව්වේ අර "සිංහල බුද්ධාගම", "සිංහල සුනාමි" වගේ අර්ථයෙන්, හරිය?

ඒ කියන්නේ ආරම්භය නොරටක වුනත්, ඒ රටෙන් මෙරටට නම ඇවිත් මෙරටේ පදිංචි වෙච්ච නිසා.

හයිකු කියන්නේ කෙටි කවි වර්ගයක්. ආරම්භය ජපානය.

මෙහෙම කවි ජාතියක් මේ ලෝකේ තියෙනවාය කියලා දැනගන්න කලිනුත් මං කෙටි කවි ලිව්වා. ඒවායේ ආකෘතිය වුනේ පද දෙකක්, එකිනෙක හා අර්ථයෙන් සමානව හෝ අසමානව ගැලපීම සහ පද බිඳීමෙන් ගැලපීමයි.

http://kathandara.blogspot.com.au/2012/08/pygmy-poems.html

Tuesday, August 7, 2012

පක්‍ෂ දේශපාලන කසල ගොඩෙන් බිඳක් පිළිබඳ කතන්දරයක්- "අදිසි" : The garbage dump otherwise known as party politics

ජගත් ජේ එදිරිසිංහ ගේ නවතම කෘතිය වන "අදිසි" නවකතාව කියවා හමාර කළ මා සිතට සිතුවිලි ත්‍රිත්වයක් ම ගලා ආවේය.

ඉන් පළමු සිතුවිල්ල නම්, අපේ ලාංකීය සමාජයේ තත්කාලීන අවගමනයට බලපාන තීරණාත්මක සාධකයවන දූෂිත දේශපාලනයේ කසල ගොඩ පිළිබඳව ඇති වූ ජුගුප්සාව, සංවේගය සහ කෝපය සම්මිශ්‍රිත එකකි.

දෙවැනි සිතුවිල්ල වූයේ, කෙතරම් අප්‍රසන්න අන්තර්ගතයක් වූයේ වුවද, ජගත් ජේ එදිරිසිංහ තම "අදිසි" නවකතාව තුලින් ඒ දේශපාලන කසල ගොඩෙන් බිඳක් පිළිබඳව මේ කතාන්දරය අපට ඉදිරිපත් කිරීමේ සමාජමය වැදගත්කම පිළිබඳව ඇතිවූ ප්‍රසාදජනක එකකි.

මා සිතට ගලා ආ තෙවැනි සිතුවිල්ල වූයේ, ජගත් ජේ එදිරිසිංහ මේ නවකතාව කෙතරම් තාත්විකව නිර්මාණය කර තිබේද යන්නත්, එනිසා ම "අදිසි" නවකතාව සඳහා කිසියම් ආකාරයක සාහිත්‍ය සම්මානයක් හිමි විය යුතු නොවේදෝ යි යන්නයි.

මුළු ලිපියම මෙතනින් කියවන්න.

http://kathandara.blogspot.com.au/2012/08/book-review.html

Sunday, August 5, 2012

ලයික් සහ ලොල්-කතන්දර කීපයක් ඉතා කෙටියෙන් - From LIKE to LoL

අද සන්ඩේ ස්පැෂල් ඇක්ස්ට්‍රාව විදියට පරණ කතන්දර කීපයක්ම ඉතාමත් සංක්‍ෂිප්තව කෙටියෙන් දාන්නයි යන්නේ. වැඩි විස්තර නෑ.

මෙන්න බඩුව.

ඉස්සර නං ඕකට මං පස්ට ලයික්. ජීවිතේ එක පාරක් නොවෙයි දෙතුන් පාරක්ම.

දැන් නං ඉතිං ඇහෙනකොටත් ලොලේ ලොල්.

http://kathandara.blogspot.com.au/2012/08/from-like-to-lol.html

Friday, August 3, 2012

සැක නොම කළෙමි මම රැවටුනෙමි - Politics in a parallel universe!

නේම් ඩ්‍රොපින් කියන්නේ සාමාන්‍ය විදියට කතා බහක යෙදිල ඉන්න ගමන ඒ මැද්දට ජනප්‍රිය පුද්ගලයෙකු ගේ නමක් ඇදලා ගන්න එකටයි.

ඒ විදියට ලොක්කන් අඳුණනවා වගේ හිතෙන්න කතා කළාම ඔහේලා අපි වගේ සොක්කන්ට පොඩි පහේ පොරත්වයක් ආරූඪ කරගන්න පුළුවනි.

හැබැයි, අරුණි ෂැපීරෝට හොඳ පාඩමක් උගන්වමි, පොඩි කුමාරිහාමිට ලොකු පිළිතුරක් තියා මහින්ද රාජපක්‍ෂට හොඳ පාඩමක් ඉගැන්විය යුතුය වගේ කතන්දර මං ලිව්වේ නං ඒ නේම් ඩ්‍රොපින් වලට නොවෙයි. වෙනත් හේතු නිසායි.

නේම් ඩ්‍රොපින් සඳහාම මං ලියපු කතන්දරේ තමයි සරච්චන්ද්‍ර ගෙන් කාලෝ ෆොන්සේකා ඇසූ ප්‍රශ්නයක් ගැන ජයලත් මනෝරත්න මෙසේ කියයි කියන එක.

ඒ කතන්දරේට නිමිත්ත වුනේ සරච්චන්ද්‍රගේ සිංහබාහු නාට්‍යයේ එක සින්දුවක තියෙන

මම දැනගතිමි
මම සැක කළෙමි

කියන පද පේලියයි.

http://kathandara.blogspot.com.au/2012/08/politics-in-parallel-universe.html

Wednesday, August 1, 2012

කවුද බොලේ මේ කල්‍යාණි? - Who on earth is this Kalyani?

රොනී ලීච් කියන තට්ට පොර ගායනා කරන කවුද බොලේ මේ ඇලිස් සින්දුව දන්නවා නේද? මං කලින් දවසක සන්ඩේ ස්පැෂල් ඇක්ස්ට්‍රා එකක ලිව්වා වගේ කවුද බොලේ මේ ඇලිස් සින්දුවත් අන්න සුද්දෝ කොප්පේ ගහලා සින්දුවක් හදාගෙන තියෙනවා ලු!

හැබැයි මං අද මේ කියන්න යන "කවුද බොලේ මේ කල්‍යාණි?" කතන්දරේ නං සින්දුවක් ගැන නෙමෙයි. මේක වෙනත් ආකාරයක මෙව්ව එකක්.

මගේ කතන්දර දෙක තුනක හිටපු සාමා ළමයා මතකයි නේද? එයා තමයි අර මාටින් වික්‍රමසිංහ ලියපු ගොළු හදවත පොත කඩෙන් ගන්න ගියේ. ලෝක ස්වභාවය ගැන කැම්පස් කාලේ අම්මාගෙන් පාඩමක් ඉගෙන ගත්තේ. ඒ විතරක් නොවෙයි, කාල් අංකල් ගේ තේ හැදිල්ල ගැන කතන්දරේ මට කිව්වෙත් සාමා ළමයාම තමයි.

http://kathandara.blogspot.com.au/2012/07/who.html