Friday, March 28, 2014

පිටුදැක අවසන් කළ යුතු විෂම චක්කරය - Stop it right there!

දැන් අවුරුදු දෙකකට කලින් මං මේ බ්ලොග් එකේ තේරවිල්ලක් පල කළා. ඒක ඔරිම ඔරිජිනල් එකක් හින්දා අපේ කෂ්ටියට තෝරන්න සෑහෙන කාලයක් ගියා. මෙන්න ඒක කතන්දරේට පාර.

ඒ තේරවිල්ලෙන කියවුණේ පරම්පරාවෙන් පරම්පරාවට යන චක්කරයක් ගැනයි.

අද මං මේ කියන්න යන්නේත් ඒ වගේම චක්කරයක් ගැනයි.

හැබැයි මේක විෂම චක්කරයක්. අප විසින් පිටු දැක අවසන් කළ යුතු විෂම චක්කරයක්!

මෙන්න මං කියන්න යන පළමුවෙනි කතන්දරය.

http://kathandara.blogspot.com/2014/03/stop-it-right-there.html

අපේ අයියලා ගේ (සහ නංගිලා ගේ) හෝමෝෆෝබියාව - One step forward, two steps backward?

මේ දිනවල ලෝක ශූරතා විස්සයි විස්සේ ක්‍රිකට් තරගාවලිය බංගලාදේශයේ දී පැවැත්වේ. කලාතුරකින් ක්‍රිකට් මැච් නරඹන, ඊටත් වඩා කලාතුරකින් ක්‍රිකට් ක්‍රීඩා කරන මා එසේ කලාතුරකින් ක්‍රීඩාකරන විට පා දඟ පන්දු යවන්නේ වමතිනි. පන්දුවට පහරදෙන්නේ ද වමතිනි.

වමත් පිතිකරුවන් සහ පන්දු යවන්නන් ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායමේ සහ වෙනත් ජාතික කණ්ඩායම්වල ද සිටියද ඒ සුළුතරයකි.

බහුතරයක් ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයෝ මෙන්ම ලෝකයේ බහුතරයක් පුද්ගලයෝ ද දකුණත්කාරයෝ ය. මා ද පෑනකින් පැන්සලකින් ලියන්නේ දකුණු අතෙනි. බත් කන්නේ ද දකුණතිනි.

http://kathandara.blogspot.com/2014/03/one-step-forward-two-steps-backward.html

Wednesday, March 26, 2014

බඩගිනිවෙලා මා ගිය කල පුතුගෙ ගෙට - Childhood story-time

ඒ කාලේ මට අවුරුදු හතක් විතර ඇති. ඒ කියන්නේ මගේ මල්ලිලා ට වයස හයක් සහ හතරහමාරක් වගේ ඇති.

එදා රෑ අපේ අම්මා කුස්සියේ උයමින් හිටියා. අපේ තාත්තාගේ මහ ගෙදර කුස්සිය කියන්නේ පොඩි කාමරයක් නිකං අඩි 8x12 වගේ. ඒකේ එක පැත්තක බිම ලිප් තුනක් හදලා තිබුණා. උඩින් තිබුණේ ලීවලින් හදලා තිබුණු දුම. ඒ දුමේ තමයි හැලිවලං තිබුණේ.

කුස්සියේ අනිත් පැත්තේ මුළු ඉඩම පිරෙන්න ලොකු ලී පෙට්ටියක් තිබුණා අපේ තරමටම උස. ඒ පෙට්ටියේ තිබුණේ ආච්චී ගේ කුඹුර වගා කරලා ලබා ගන්න වී අස්වැන්නයි.

http://kathandara.blogspot.com/2014/03/childhood-story-time.html

Saturday, March 22, 2014

මැදිවිය යනු කුමක්ද? - What is the middle age?

මට මැදිවිය යනු කුමක්ද කියන ප්‍රශ්ණය තදින්ම යලිත් හිතුණේ ඊයේ මං සඳහන් කරපු මියගිය පීටර් පෙරේරා ගේ "මැදිවිය ද තරුණය!" කියන බ්ලොග් එකේ නම හින්දයි.

මට මතකයි මං පුංචි කාලේ අපේ තාත්තා ගේ, බාප්පලා ගේ වයසට මාත් කවදා හරි පත්වෙනවා නේද කියලා ගැන හිතුණාම බුදු අම්මෝ කියලා කියනවා. දැන් මගේ ඒ කියන වයසටත් වැඩිය වැඩිමල්, වයස දොළහක් වෙන මගේ පුතාටත් මං ගැන එහෙම හිතෙනවා විය යුතුයි.

නමුත්, දැන් තමයි ඇත්තටම හිතෙන්නේ ඒ මොන විහිළුවක් ද කියලා!

මොනවා වුනත් මේ මැදිවිය කියන්නේ මොකක්ද?

http://kathandara.blogspot.com/2014/03/what-is-middle-age.html

මැදිවිය ද තරුණය! නමුත් අද තරමක් දුක හිතුණු දවසක් - Death of a blogger

මාස කීපයකට කලින් දවසක මං කතන්දරයක් ලිව්වා අර අමරසිරි පීරිස් ගේ "හන්තානට පායන සඳ" සින්දුවේ රිවර්ස් ඇක්ෂන් එක ගැන.

දවසකට විතර පස්සේ මං වෙන බ්ලොග් එකක මාතෘකාවක මේ ගැන කියවෙනවා දැකලා ඒ මොකක්ද කියා බලන්න ගියාම තමයි මුලින්ම "මැදි වියද තරුණය!" කියන බ්ලොග් එක ඇස ගැටුණේ.

ඒ බ්ලොග් එකේ දුරු රටක ඉන්න මැදිවියේ පිරිමියෙක් ලංකාවේ ඉන්නා තමන් කාලෙකට ඉස්සර ලව් කරපු නමුත් දැන් විවාහක ඉස්කෝලේ හාමිනේ කෙනෙකුට ලියන ලියුම්වල අනුසාරයෙන් කියවුණේ තරමක දුක්බර ආදර කතාවක්.

http://kathandara.blogspot.com/2014/03/death-of-blogger.html

බල්ලා බත් කයි කතන්දරේ කියූ නැන්දාගෙන් තවත් කතන්දරයක් - Political debates among middle-aged people

පොඩි කාලේ වැඩිහිටියන්ගෙන් කතන්දර අසා රස විඳ නොමැති අය වේ නම් ඒ ඉතා සුළු පිරිසක් විය යුතුය. "අනේ, කතන්දරයක් කියන්නකෝ?" යනුවෙන් කෙරෙන අපේ ඉල්ලීම් ඇතැම් විටෙක ඔවුනට කරදරයක් වෙන්නටද ඇත. නමුත් ඒ ඉල්ලීම් සෑම විටෙකම පාහේ ඉටු කෙරිණි.

මා කුඩා කාලයේ තාත්තාගෙන් කතන්දරයක් කියන්නැයි ඉල්ලූ විට ඔහු කියූ ඉබි පැටවුන් ගේ කතන්දරය ගැන මම මීට පෙර දිනක කීවෙමි. ඒ කෙසේ වෙතත් තාත්තා අපට නොයෙකුත් ඉතිහාස කතන්දර රාශියක් කියා දුන්නේය. ඉතිහාසය තාත්තා ගේ ප්‍රියතම විෂයක් විය.

මා පළමුවෙනි ශ්‍රේණියේ ඉගෙනුම ලබමින් සිටි කාලයේ මට "බල්ලා බත් කයි, කොල්ලා හූ කියයි!" යනුවෙන් වාක්‍යයක් පවසා නිර්මාණාත්මක ලේඛනය ගැන පාඩමක් කියා දුන් නැන්දා ඔබට මතක ඇතැයි සිතමි.

http://kathandara.blogspot.com/2014/03/political-debates-among-middle-aged.html

වෙන්ඩ සින්දුව වෙච්ච වගයි! - Yet another dream comes true!

අමරසේකරකාරයා ගේය පද සාහිත්‍යය ගැන මොනවා කිව්වත් මං හිතන විදියට නම් කවියක් සින්දුවක් වෙනවා කියන්නේ ඒ කවිය කාලයක් පවතින්න, කීප දෙනෙකුගේ හෝ හිතේ මතකයේ රැඳිලා තියෙන්න තියෙන ඉඩකඩ වැඩිවෙනවා.

කොටින්ම මෑත යුගයේ හොඳම සිංහල කවියා විදියට සැලකෙන මහගම සේකර ගේ කවිවලට වඩා පොදු ජනයා අතර රැඳී තියෙන්නේ, ඒ කියන්නේ දනන් තුඩ තුඩ රැව් දෙන්නේ, පොර ලියපු, අමරදේව ලා, නන්දා මාලිනී ලා ගායනා කරපු සින්දු තමයි.

ගේය පද කියන්නේ සිංහල කාව්‍යය නමැති කෙත පුරන් කරන වල්පැල ය කියලා අමරසේකරකාරයා කියන කොට මට නං එහෙනං බම්බු ගහ ගනිං කියලා කියන්න හිතෙන්නේ ඒකයි.

http://kathandara.blogspot.com/2014/03/yet-another-dream-comes-true.html

Saturday, March 15, 2014

කාරෙකෙන් ගිය අංකල් ගේ කතන්දරය මෙන්න සුද්ද සිංහලෙන්ම - Keep away from Carbon Monoxide

මං පෙරේදා ලියපු අර ශල්‍යකර්මයකට පස්සේ සිහිය එන මනුස්සයෙක් එතකොට අහල පහල හිටිය ලස්සන ගෑණු කෙනෙක් තමන්ගේ බිරිඳය කියලා දැන ගෙන පුදුමවෙන "ජැක්පොට් එක ඇදුණා - Brownie points to last forever!" කතන්දරය කියවපු පාඨක අංකල් කෙනෙක් තමන් මේ ඊයේ පෙරේදා විඳපු අත්දැකීමක් මට ලියලා එවලා තිබුණා.

මේ කතාව අපි හැමෝටම කවදා හරි දවසක, කවදා හරි වෙලාවක, ඉතා වැදගත් වෙන්න ඉඩ තියෙන නිසා, අද දාන්න හිටිය මගේ විදුහල්පති අංකල් කෙනෙක් ගැන කතාව පසුවට කල් දලා, ඊට වඩා වැදගත් මේ ප්‍රායෝගික වැදගත්කමක් තියෙන කතන්දරේ පලකරන්න හිතුණා.

මෙන්න ඒ කතන්දරේ. අවධානයෙන් කියවන්න.

http://kathandara.blogspot.com/2014/03/carbon-monocide.html

Wednesday, March 12, 2014

ජැක්පොට් එක ඇදුණා - Brownie points to last forever!

මේ කතන්දරේ මං දැනගෙන ටික දවසක් වෙනවා. නමුත් අදයි මේක ලියලා දාන්න වෙලාවක් ලැබුණේ.

දැන් අපි ජීවත්වෙන හැම වෙලාවකම අවට තියෙන වාතය ආශ්වාස කරනවා නේද?

ඒක නිකම්ම වගේ කෙරෙන නිසාත්,
අර ෂොපින් සෙන්ටර් එකේ ටොයිලට් එකට යද්දී වගේ රුපියල් දහයක් දෙන්න ඕනෑ නැති නිසාත්,
අපිත් ඔහේ හුස්ම ගන්නවා,
පෙනහැල්ල වැඩ කරනවා,
හාට් එක පම්ප් වෙනවා,
ලේ ගමන් කෙරෙනවා,
අපි ජීවත්වෙනවා.

http://kathandara.blogspot.com/2014/03/brownie-points-forever.html

Monday, March 10, 2014

කතන්දරකාරයා කියවන බ්ලොග් - Not just a "my car, my petrol" case

අන් සෑම බ්ලොග්කරුවන් මෙන්ම මම ද බ්ලොග් පාඨකයෙක් මි. පාඨකයෙකු ලෙස මා කියවන බ්ලොග්වල ලයිස්තුව මේ බ්ලොගයේ දකුණු අත පැත්තේ දක්වා ඇත.

මුළදී මෙය තිබුණේ එක ලයිස්තුවක් ලෙසයි. පසුව සිංහල බ්ලොග්කරුවන් ගේ සංසදයේ බ්ලොග් කියවනයේ පොලිටිකල් බ්ලොග් වෙන් කොට ඒවා කුස්සිය පැත්තේ කාමරයට දැමූ පසු මා කළේ මගේ ලයිස්තුවේ තිබූ පොලිටිකල් බ්ලොග් වෙනමම ලයිස්තුවකට ගොනුකොට එය ඉදිරියට ගැනීමයි.

එයින් මද කලකට පසු කාන්තාවන් ලියන බ්ලොග්වලට කරන සැලකීමක් ලෙස මා කළේ මගේ ලයිස්තුවේ තිබූ ඒ කැටගරියේ බ්ලොග් එකට ගොනු කොට ඒ ගොනුවට ඉහළම ස්ථානය දීමයි. මෙදිනම සෙසු බ්ලොග් මා කියවන කතන්දර සහ මා කියවන කවි ලෙස වෙන් වෙන්ව ගොනු කළෙමි.

http://kathandara.blogspot.com/2014/03/not-just-my-car-my-petrol-case.html

බල්ලා බත් කයි, එතකොට කොල්ලා? - My first lesson in creative writing

"බල්ලන්ගෙන් ප්‍රවේශම් වෙන්න" කියා සමහර නිවෙස්වල ගේට්ටුවේ බෝඩ් ගසා තියෙනවා දැකලා ඇති නේද? ඒ සමහර තැන්වල බල්ලන් ඇත්තේම නැත. ඉන්නා තැන්වලද බොහෝ විට ඉන්නේ එකෝම එක බල්ලෙකි.

එනමුත් බල්ලන්ගෙන් කියා මිස "බල්ලාගෙන් ප්‍රවේශම් වෙන්න!" කියා ඒක වචනයෙන් අනතුරු හඟවා තියෙනවා මා දැක ඇත්තේ එකම එක වරක් පමණි. එහි "බිවෙයාර් ඔෆ් ද ඩෝග්ස්" කියා නොව එහි "බිවෙයාර් ඔෆ් ද ඩෝග්" කියා ලියා තිබුණි.

එලෙස බෝඩ් ලෑලි නැති නිවෙසක් අසලට පැමිණ බල්ලා බැඳලා ද? කියා ඇසීම සාමාන්‍ය සිරිතකි. බල්ලා දුටුවහොත් සහ ඌ බුරාගෙන පැන්නොත් බල්ලා කයි ද? කියා ඉබේම වගේ ඇසේ. මේ වගේ ප්‍රශ්නවලට "අපොයි ඌට තාම බඳින වයසක් නෑ!" කියා හෝ "දුන්නොත් නං ඌ කයි ඕනෑම දෙයක්!" යනාදී වශයෙන් පිළිතුරු දීම උචිත නොවේ. බල්ලන් තමන් ගැන එවැනි කච කැඩිච්චි කතා කියණු ඇසීමට අකමැතිය.

http://kathandara.blogspot.com/2014/03/my-first-lesson-in-creative-writing.html

Wednesday, March 5, 2014

පූස් පැටියන්ට නම් තැබීමේ කලාව (උදාහරණ සහිතයි) - Naming Kittens (with examples)...!

අර සුද්දෝධන රජ්ජුරුවෝ තමන්ගේ පුතාට නමක් දාගන්න වාත වෙච්ච හැටි ගැන කියවෙන කතාව දන්නවා නේ?

ඒ දවස්වල අහුබුදුවන් හිටියේ නෑනේ. ඉතිං වෙන බමුණෝ ටික දෙනෙකුට එන්න කියලා කන්න බොන්න දීලා පුතාව පෙන්නලා තාත්තා කියලා තියෙනවා කොල්ලට නමක් දාලා දෙන්නැයි කියලා.

බමුණෝ කරලා තියෙන්නේ නිකම්ම නිකං නමක් දාන්නේ නැතුව කොලු පැටියා ගේ අංග ලක්‍ෂණ හෙම බලලා ඇඟිලි එක දෙක උස්සලා අනාවැකි කියන්න පටන් ගත්තු එකයි.

කොහොමින් හරි අන්තිමේදී 'සිද්ධාර්ථ' කියලා නමක් දැම්මාලු.

http://kathandara.blogspot.com/2014/03/come-see.html

කොල ඉරුණු යුරෝපයේ චාරිකාව - Unfinished business

දැන් දවස් දෙක තුනකට කලින් බකමුණු කතා බ්ලොග් එකේ පලවුණු "රොමාගේ වාසනාව සහ බස්සාගේ අවාසනාව" කියන කතන්දරේ කියවන කොට තමයි මට මේ අද මං කියන්න යන කතන්දරේ සිහියට ආවේ.

මේක මං පොඩි කාලේ කියවපු පොතක් ගැනයි.

බස්සා බාගෙට කියවලා තිබුණු පොත වගේම මේ මං කියවපු පොතෙත් කොල ඉරිලා, කැඩිලා ගිහිණුයි තිබුණේ.

පොතේ මුල හරියේ කොල කීපයක් අඩුයි. ඒක නං වැඩියෙම අවුලක් වුණේ නෑ කතාව අල්ලාගෙන යන්න. නමුත් පොතේ අවසානය තිබුණු කොලත් කැඩිලා ගිහින් තිබුණු එකේ පාඩුව නම් දරාගන්න බැරි වුණා.

http://kathandara.blogspot.com/2014/03/unfinished-business.html