Sunday, September 29, 2013

කොන්දේ අමාරුවක් හැදිල තියෙනවද? - Back pain is the worst pain ever!

මං හිතන්නේ මේ ලෝකේ තියෙන නරකම අමාරුවක් තමයි මේ කොන්දේ අමරුව කියන්නේ.

මේක හැදෙන්න, තැනක්, නොතැනක්, වෙලාවක්, අවේලාවල්, වයසක්, දවසක්, අරකක්, මේකක් නෑ.

හැදුණොත් හැදුණා!

අද ඉරිදා මං උදේම නැගිටලා පොඩි ඇක්සයිස් පාරක් දැම්මා. සතියකට පාරක්වත් ඔය වගේ ඇක්සයිස් එකක් කරන එක හොඳයි.

සතියේ දවස්වල නං දවල් කැම වෙලාවේ පොඩ්ඩක් ඔෆීසිය අවට සිරි නරඹමින් ඇවිදගෙන යනවා පැය භාගයක් විතර.

නමුත් මේ සති අන්තයේ කරන්න පුළුවන් ඇක්සයිස් වැඩත් ඉතා වැදගත් නිසා සති දෙක තුනක් තිස්සේ ප්ලෑන් කරලා ඔන්න යාන්තම් අද ඒක කළා!

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/back-pain-is-worst-pain-ever.html

සංස්කෘතික උප ඇමති ගේ නවකතා පොතෙන් අමු අමුවේ කොපි කර කෙටිකතාවක් ලියවේ! Short story plagiarised from deputy minister's novel

ලංකාවේ සංස්කෘතික කටයුතු බාර ඇමතිලා කියන්නේ සිය දිවි හිමියෙන් සංස්කෘතිය රැකගන්න ඇප කැප වෙලා ඉන්න කෂ්ටියක් බව අමුතුවෙන් නොකීවාට මුළු රටම දන්නා කාරණයක් නේ?

මට තේරෙන විදියට නම් රටේ සංස්කෘතිය කියන්නේ, රටේ ජීවත්වෙන විවිධාකාර ජන කොටස්වල ජීවිතය පදනම්වෙලා තියෙන සමාජ රටා, ඇදහිලි, චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර, කලා කටයුතු යනාදී සියළුම දේ සම්බන්ධ ඉතාමත් පුළුල් විෂයකටයි.

නමුත් සාමාන්‍යයෙන් සංස්කෘතික කටයුතු කියන්නේ නම් ඔන්න ඔය ලේඛන කලාව, නර්තනය, සංගීතය, ජාතික උත්සව වගේ ටැන්ජිබල් දේවල්වලට යි.

හුඟක් ඉස්සර කාලෙක සංස්කෘතික ඇමතිවෙලා ඉඳලා තියෙනවා සේමගේ සයිමන් කුලතිලක කියලා පොරක්. දවසක් අමරදේව මාස්ටර්ව මේ ඇමතිට හඳුන්වලා දුන්නාම පොර කියනවා ලු, "ඉතිං සින්දු කිය කියම ඉඳලා වැඩක් නෑ නේද? ජොබ් එකක් කරන්න අදහසක් නැද්ද" කියලා!

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/short-story-plagiarised-from-ministers.html

දයාසිරි ජයසේකර ගොයියා ලංකාවේ මීලඟ ජනාධිපතිකමට සුදුසු ද හොයන ක්‍රමය - The Peter Principle

අපේ ගම් පැත්තේ ඉඳලා තියෙනවා ඇස්. කේ. කේ. සුරියආරච්චි කියලා මනුස්සයෙක්.

පොර කොල්ලා කාලේම වගේ දේශපාලනයට බැහැලා මුලින්ම පලාතේ ගම් සභාවේ මැම්බර් කෙනෙක් වුණා ලු. පස්සේ පාර්ලිමේන්තුවට සිරිලංකා එකෙන් ඉල්ලලා පලාතේ මන්තිරි වුණා ලු. පස්සේ උප ඇමති කෙනෙක් විදියට ප්‍රමෝෂන් එකක් ලැබුණා ලු. මං හිතන්නේ කර්මාන්ත උප ඇමතිකම ද කොහෙද කෙරුවේ.

අන්තිමේ දී මේ පුද්ගලයා නතර වුණේ සිරිලංකා එකේ මහ ලේකම් වෙලායි!

රණසිංහ ප්‍රේමදාස කියන්නේත් ළමා සමාජයෙන් පටන් අරගෙන, අමධ්‍යප ව්‍යාපාරය, කම්කරු සංගමය, නගර සභාව හරහා පාර්ලිමේන්තුව ඇවිත්, උප ඇමති, අගමැති සහ ඊලඟට ජනාධිපති වුණු පොරක්.

ඔය වගේ පොඩි තැන්වලින් පටන් අරගෙන තම තමන් ගේ දක්‍ෂතා හින්දා ම උඩට ම නැගපු අය ගැන කේස් ස්ටඩීස් රාශියක් ම තියෙනවා ලිට්රේචර්වල.

ඕක සාමාන්‍යයෙන් වෙන්නේ මෙහෙමයි.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/peters-principle.html

Thursday, September 26, 2013

කසාද වයිෆ් ගෙදර නැති වෙලාවට මහත්තුරු කන බොන හැටි - Secret men's business!

බ්ලොග් ලියන, කියවන අයගෙන් වැඩි පිරිසක් කසාද බැඳපු පිරිමි කියලයි මට තේරිලා තියෙන්නේ. මං මේ කියන්න යන්නේ මොකක් ගැනද කියලා මගේ ඒ සහෝදර පිරිස දන්නවා.

එතකොට බැඳපු කාන්තා පක්‍ෂය? ඒ අයටත් මං මේ කියන්න යන කේස් එක ගැන තරමක හෝ අවබොධයක් ඇති.

මේ කියන්න යන්නේ, තමන් ගේ කසාද වයිෆ් පැය දෙක තුනකටවත් නිවසෙන් පිට ගියොත්, ඒ කාල සීමාවට දවසේ දිවා ආහාර වේලාව හෝ රාත්‍රී කැම වේලාව යෙදුනොත්, ගෙදර තනිවෙන කසාද මිනිහා කන්නේ බොන්නේ කොහොමද, මොනවාද කියන දැවැන්ත ප්‍රශ්නය ගැනයි!

මේ වැඩේ මට කලින් දෙතුන් වතාවක් වෙලා තියෙනවා.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/secret-mens-business.html

ජනප්‍රිය නළු අනුරාධ තම අනියම් පෙම්වතිය නිශාදි සමග සමග වාහනයේ යද්දී රිය අනතුරකට! So, what happened next?

සිංහල බ්ලොග් අවකාශයේ විටින් විට විවිධාකාරයේ නවකතා පල කෙරුණා. මා හිතන විදියට ඒවායින් වඩාත් ම සාර්ථක වුනේ "අපි නොදන්න ලේඛකයා" ලියපු සමනල විප්ලවය කියන නවකතාවයි.

සමනල විප්ලවයේ ඒ සාර්ථකත්වයට මුලිකම හේතුව ඒ දේශපාලන නවකතාවේ අන්තර්ගතයේ තිබුණු ආකර්ශනය බව අවිවාදාත්මකයි.

ඒ එක්කම තවත් වැදගත් හේතුවක් වුනේ, ලේඛකයා මේ නවකතාව කොටස් වශයෙන් ඉදිරිපත් කරපු නවතම ආකාරය මගින්, සාමාන්‍ය අච්චුවේ රේඛීය කතාවක් කොටස් වශයෙන් කාල පරතරයක් එක්ක කියවන විට පාඨකයාට දැනෙන වෙහෙස සහ දුරස්තබව සමතික්‍රමණය වීමයි.

මේ ලඟදී මං ෆේස් බුක් එකේ දැක්කා ජනක රත්නායක විත්‍ර ඇඳලා කොටස් වශයෙන් පලකරපු එක්තරා චිත්‍රකතාවක රචකයා වුණු චානුක වත්තේගම මෙහෙම කියලා තිබුණා.
මා ජනක රත්නායකට කතාවක් ලියන කාලයේ ඔහු හැමදාමත් කීවේ "මල්ලි කුතුහලය දැනෙන තැනකින් සතියේ කතාව ඉවර කරන්න" කියාය.

සාමාන්‍ය අච්චුවේ කතාවක් සතිපතා කොටස් වශයෙන් පල කරන්න ලියන එක අමාරු වැඩක්. කතාව පලවෙන්නේ මාසික සඟරාවක වුණොත් ඒ වැඩේ තවත් අමාරු එකක් වෙනවා.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/so-what-happened-next.html

මෙඩිකල් ෆැකල්ටියේ ශිෂ්‍යාව මානසික රෝගියාගෙන් ඇසූ පැණය - Ah, these medical faculty chicks, don't we love them all?

ඔන්න දැන් ටික කාලකෙට කලින් මට සිද්ධ වුනා හොස්පිටිතාලෙක සතියක් දෙකක් තපින්න.

වරදවා වටහා ගන්න එපා, ඒක මගේ උවමනාවකට වෙච්ච දෙයක් නොවෙයි. නමුත් එහෙම නොකර ඉන්න මට හැකියාවක් තිබුණෙත් නෑ.

ඔන්න මට ටිකක් සනීප වේගෙන එනකොට, නහයෙන්, බෙල්ලෙන් දාපු බට ගලෝලා, එහෙන් මෙහෙන් හයි කරපු වයර් ගලෝලා දැඩි සත්කාර ඒකකයේ හිටපු මාව දැම්මා වෙන වාට්ටුවකට.

මේකේ එක කාමරයක ඇඳන් හතර ගානේ තියෙනවා. එක ඇඳක හිටියා අංකල් කෙනෙක්.

මේ කියන හොස්පිටිතාලේ ශික්ෂණ රෝහලක්. ඒ කියන්නේ විශ්ව විද්‍යාලේ වෛද්‍ය පීටර් ශිෂ්‍ය, ශිෂ්‍යාවෝ මෙතන නිරතුරු ගැවසෙනවා.

ඔන්න මේ වගේ ශිෂ්‍යාවෝ දෙන්නෙක් ආවා මං හිටපු කමරේට. ඒ දැක්කා විතරයි අර අංකල් කට ඇද කරගත්තා.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/ah-these-medical-faculty-chicks-dont-we.html

Monday, September 23, 2013

නිකං දුන්නත් මේ පොත නං නොදකින් - රෝහණ විජේවීර ප්‍රෝඩාව : Dont buy this book

මං මේ වෙනකොට කතන්දර බ්ලොග් එකේ පොත්-කතන්දර දහපාළහක් ම පලකරලා තිබුණාට ඒ එකක්වත් පොතක නරකක් කියපු ඒවා නම් නොවෙයි.

හැමදේට ම පළමුවෙනි පාරක් තියෙනවානේ. අද ඒ දවසයි.

මෙන්න මගේ අවවාදය මුලින් ම.

ඔය උඩින් කවරේ දාලා තියෙන ඔරුවල බන්දු ගේ නමින් දයාවංශ ජයකොඩි සමාගම පළකරපු පොත, ඒකේ නම විතරක් දැකලා නම්, මිළ දී ගන්න නම් එපා.

මේක මාර රැවටිල්ලක්!

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/dont-buy-this-book.html

ඡන්දෙන් පැරදුණු අයට කෑමෙන් පසු කන්න සුවිශේෂී අතුරුපසක් - Easy to make dessert to wash your election blues away

දැන් ඉතිං අපේ අයියලා සමහරු ඡන්දේ දිනලා හෝ ගාලා සතුටෙන් ඇති. අනිත් කෂ්ටිය නම් අම්බානකට පැරදිලා දුකෙන් පුං පිට කර කර ඇති.

අපේ අම්මා කියලා තියෙනවා ඉස්සර කාලේ යුඇම්පී එක ඡන්දෙන් පැරදුණාම, සිරි ලංකාකාරයෝ කරන්නේ යුඇම්පී අය ගේ ගෙවල්වලට කිතුල් අතු දානවාලු. මොකද අලියෝ කිතුල් කොල කන්න ආසා නිසා.

හැත්තෑ හතේ මුළු රටම වගේ යූඇම්පීකාරයෝ දිනපු පාරනම් හොඳ හොඳ කෑම කන්න දුන්නානේ සිරිලංකාකාරයින්ට!

මට හිතුණා ඊට වැඩිය හොඳයි කියලා පැරදුණු අයට අද ඉරිදා දවල්ට බත් කාලා කන්න රහම රහ අතුරුපසක් හදන හැටි කියලා දෙන එක.

මේ අතුරුපස අම්බානක රහ වුණත් හදන්න හරිම ලේසියි.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/easy-to-make-dessert-to-wash-your.html

Saturday, September 21, 2013

සමන් දිසානායක ගේ සුරඟන කුමරිය - September book review series continues


"මිල්ස් ඇන්ඩ් බූන්" කියලා ඉංගිරිසි නවකතා පොත් වර්ගයක් තියෙනවා. පත්තර කඩදාසිවල ලාබෙට ප්‍රින්ට් කරලා වර්ණවත් කවරයක් එක්ක එන මේ පොත් හැම එකක ම වගේ තියෙන්නේ සරල ආදර කතන්දර කියලයි කියවෙන්නේ. අර කොල්ල පෝසත් කෙල්ල දුප්පත්, කොල්ල දුප්පත් කෙල්ල පෝසත් යනාදී විවිධ වර්ගවලට අයිති පෙම් කතන්දර, දන්නවනේ? අන්න ඒ වගේ එව්වා!

මං සෑහෙන කාලෙකට කලින් මේ ජාතියේ "මිල්ස් ඇන්ඩ් බූන්" පොතකින් පිටු කිහිපයක් කියෝලා තියෙනවා. සාමාන්‍යයෙන් මේ පොත් ලියවෙන්නේ, මාකට් වෙන්නේ කාන්තා වෙළඳ පොල අරමුණු කරගෙනයි.

මේ ජාතියේ කතා වලට සිංහලෙන් "මල් කතා" කියල කියන්න පුළුවනි. මෙතනදී මල් කියන්නේ ගෑල්ළමයි සම්බන්ධ නිසයි, අර මල් පාත්තිය, මල් කඩනවා යනාදී යෙදුම්වල එනවා වගේ.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/blog-post_21.html

සායි බබා ගේ අහවල් අවයවය සහ පිං පඬුරුවල බලේ - The easiest and cheapest way to get away with traffic offences

මේ පෙරේදා ද කොහෙද කතරගම දෙයියා ගේ බර්ත් ඩේ එක දවසේ පොරගේ අවතාරයක් බලන්න කෂ්ටිය හෝ ගාලා සෙට් වුනාට, පාටියට දෙයියා ආවේ නෑ. පුජා භාණ්ඩ, පඬුරු ටික ඒජන්ට් ලා දම්මලා ගත්තා විතරයි. ඒත් මං කියන්නේ නෑ කතරගම ගොයියා හොරෙක් ය කියලා.

ඇත්ත හොරු සෙට් එක තමයි කතරගමයියාව අපේ මෝඩ අයියලාට කිලෝ ගාණට විකුණනාගෙන කන කපටි නැකත්කාරයෝ, ආචාරියෝ සහ කපුවෝ.

හැබැයි පහුගිය දවස්වල මිය ගිය සායි බබා කියන ඉන්දියන්කාරයා නම් පට්ට හොරෙක්. (වයසින් වැඩිමහල් කෙනෙක් හින්දා මං බබයියා කියන්නම්).

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/easy-way-to-get-away-with-traffic.html

ආහ්චර්යලන්තයේ සුදු වෑන්වලින් යන පොලිස්කාරයින්, බිළිඳුන් ජාවාරමේ යෙදෙන දුෂිත දේශපාලුවන් සහ මරා දැමෙන පුවත්පත් කලාවේදීන් ගැන - A story from "Marvel-land"

අන්න මන්දනාත් රටින් ගිහිල්ලා. අහන්න දෙයක්යැ? ලසන්ත ගිය පාරේ යන්න කවුද කැමති, නේද?

සුදු වෑන් ගැන, ජාවාරම්කාර දේශපාලුවන් ගැන, මරා දැමෙන පත්තරකාරයින් ගැන, ඇස් කන් ඇරගෙන ජීවත්වෙන අයට අමුතුවෙන් කියන්න ඕනෑ නෑ නේ.

නමුත් ඒ කියපු දේවල් ගැන ලියවුණු නවකතා නම් මං කියවලා තියෙන්නේ හරිම අඩුවෙන්. එයින් එකක් තමයි හේමාල් ජයවික්‍රම ගේ "මනුලී" කියන නවකතාව.

හේමාල් ජයවික්‍රම පේරාදෙනියේ ඉගෙන ගත්තු ඉංජෙක්. පොර නැගී එන ගායකයෙක්. කවි, කෙටිකතාත් ලියනවා. දැන් මේ ලඟදී ඉඳලා අංකුර නවකතාකාරයෙක්.

මෙන්න සාහිත්‍ය මාසය වෙනුවෙන් පලවෙන පොත්-කතන්දර සීරීස් එකේ අද එපිසෝඩ් එක විදියට හේමාල් ජයවික්‍රම ගේ "මනුලී" නවකතාව ගැන පොඩි විචාරයක්.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/story-from-marvel-land.html

Wednesday, September 18, 2013

ඔහේලා පොත් කන්නේ උයලා ද? මලවලා ද? සම්බෝල හදලා ද? නැත්තං අච්චාරු දාලා ද? - In defence of the September Book fair

මට මතකයි මට අවුරුදු දහයක් විතර කාලේ අපේ මුළු පවුලම ගියා මගුල් ගෙදරක කැස්බෑව පැත්තේ. අපේ අම්මාගේ පැත්තේ ඥති ගෙදරක දුවෙක් බඳින වෙඩිමේ හෝම් කමින් එකද කොහෙද?

පවුලේ වැඩක් නිසා අපි උදේම එහේ ගියා. ඒ ගෙදර ඉස්තෝප්පු කාමරේ තිබිලා මට හම්බ වුණා පොතක්. මේක ළමයින් සඳහාම ලියපු නවකතාවක්. පොඩි ළමයි කීප දෙනෙක් කැලේ ගිහින් අතරමංවෙන කතාවක් තමයි තිබුණේ. මට දැන් හිතෙන විදියට මේ පොත තමයි දොන් පීටර් පියනම ලියපු "වනගත ළමෝ".

ඉතිං ඒ පොත හම්බු වුණු මොහොතේ ඉඳලාම මං කෙරුවේ පොත කියොපු එකයි. නමුත් කියවලා ඉවර කරන්න කලින් අපිට මනාල යුවල එක්ක හෝම් කමින් ගමන යන්න සිදුවුණා.

බාගෙට කියෝපු පොත දාලා මං ඒ ගෙදරින් පිටත් වුණේ පුදුම දුකකින්.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/in-defence-of-september-book-fair.html

දන් දුන්නොත් පින් ලැබේද? (බුද්ධාගමට අපහාස කරන ලිපියක් නොවේ) - The power of giving, oh yeah!

පන්සල් ලඟින් යනකොට පස්ස පැත්ත උස්සන එක ගැන මං කලින් දවසක ලියල තියෙනවා. ඒ වගේම පන්සල් ලඟින් යනකොට කප්පං දෙනවා වගේ සල්ලි දාන එකත් අපි සමහරු කරන වැඩක්.

මට කොහේදෝ දැක්කා කවුද ලියලා තියෙනවා අපේ සමහරු පන්සල් ගිහින් වැඳලා පින් පෙට්ටියට රුපියලක් දාලා පාරට ආපු ගමන් රැපියල් විස්සක් දීලා ලොතරැයියක් ගන්නවාය කියලා ඒ කරපු පින එදාම රෑට පල දීලා කෝටි දෙකක් දිනාගන්න ලැබුණොත් කියලා!

ඔය කතා දෙක මං ලිව්වේ මේ සාහිත්‍ය මාසයේ අද පොත්-කතන්දරය ලෙස මං ඉදිරිපත් කරන විචාරයට මුල පිරීමක් විදියටයි.

දැන් මෙන්න කියවන්න අද පොත්-කතන්දරේ.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/power-of-giving-oh-yeah.html

ටින් ටින් ටොයියා සහ සමරිසි ටින් ටින් - Is Tin Tin Gay?

මා සේවය කළ එක්තරා ආයතනයක සුරුබුහුටි රූමත් ගෑල්ළමයෙකු සේවය කළා ය. ස්වර්ණ වර්ණයෙන් ද, මේඝ සේ වූ කේෂාවෙන් ද, චන්ද්‍රයා සේ වූ නලළින් ද, හංසයින් වන් ළමැදින් ද, මුතුවන් දත් දෙපලින් ද, හක් ගෙඩියක් බඳු වූ බෙල්ලෙන් ද යුතු වූ ඇය පැරණි ගීතයක එන උපමා සමූහයක් අපට සිහිපත් කළ ලලනාවකි.

ඇයට ඒ සේවා ස්ථානයේ සම වයසේ පිරිස අතර පටබැඳී තිබුණු නාමය "ටින්-ටින්" නම් විය.

මෙහි දී "ටින්-ටින්" යනුවෙන් අදහස් වුයේ අප හුඟ දෙනෙක් හොඳින් දන්නා අඳුණන කාටූන් චරිතයක් වූ "ටින් ටින්" නම් බෙල්ජියම් ජාතික පුවත්පත් වාර්තාකරු නොවේ. මේ කියන ගෑල්ළමයා ටින්-ටින් ගේ හැඩරුව ඇති ටොම් බෝයියෙක් නොව සුරූපී ලලනාරත්නයකි.

එසේ නම් ඇයට "ටින්-ටින්" ඇයි නම් පට බැඳී තිබුණේ ඇයි?

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/is-tin-tin-gay.html

Sunday, September 15, 2013

පාන් නොකා, පාන් ජොකා හැර වෙනත් පාන් කේස් තිබේද? - In praise of poor man's staple food

පාන් යනු අතීතයේ සිටම පැවතෙන සුමිහිරි ආහාරයක් බව එක්දාස් නමසිය හයේ ඉපදුණු මගේ සීයා පසුව ගුරුවරයෙක් ලෙස සේවය කළ කාලයේ සිදුවූ පාන් ජොකා කේස් එකෙන් පෙනුණි.

ජානගතව ඇති නිසා විය හැකි පරිදි, පාන් කෑමට මම ද ප්‍රිය කරමි. මින් වසර තුනකටත් වඩා පෙර දිනයක පාන් ගෙඩියක් ම කෑ කතන්දරය මා ලිව්වේ ද එනිසා ය.

අද මා සැරසෙන්නේ පාන් කෑම පිළිබඳ මගේ මතකයන් කීපයක් පෙළ ගැස්සීමටයි.

මෙය තනිකරම පුද්ගලික සටහනකි. සමහරුන්ට ගෝචර නොවිය හැක. (ඉතිං මට පාන් යැ?)

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/in-praise-of-poor-mans-staple-food.html

Saturday, September 14, 2013

ජේ.වී.පී. කාලේ ඕස්ට්‍රේලියාවට පැන්න ජෙප්පෙක්, පොලිස්කාරයෙක්, පිම්පියෙක්, කෙල්ලෙක් (සහ කොල්ලෙක්) ගේ කතාවක් - Asura Advaiya by Jagath J Edirisinghe

දැන් කාලෙක ඉඳලා ලංකාවෙන් මිනිස්සු බෝට්ටුවල නැගිලා ඕස්ට්‍රේලියාවට පලා යනවා සරණාගතයින් විදියට. මේ අයගෙන් බහුතරයක් දෙමළ මිනිස්සු.

තමන් ගේ ජීවිතය උගස් කරලා එහෙම අවදානම් ගමනක් යන්න හේතුව අමුතුවෙන් කියන්න ඕනෙ නෑනේ?

දැන් අවුරුදු විසි ගාණකට කලින් ජේවීපී කලබල කාලේ මේ වගේ ඕස්ට්‍රේලියාවට සරණාගතයින් විදියට ගිහින් තියෙන්නේ බහුතරයක් සිංහල මිනිස්සු. ඒ අය ගිහින් තියෙන්නේ අද යන අය වගේ ජීවිතය පරදුවට තියලා බෝට්ටුවල නැගිලා නොවෙයි. බොහෝ විට ප්ලේන් එකේමයි.

ඒ විදියට සරණාගයින් ලෙස ඕස්ට්‍රේලියාව පැන්න චරිත කීපයක් වටා ගෙතුණු නවකතාවක් මට කියවන්න ලැබුණා මීට අවුරුදු හයකට විතර කලින්.

මෙන්න ඒ ගැන සඟරාවක පළවුණු විචාරයක් මං සාහිත්‍ය මාසය වෙනුවෙන් පළකරන පොත්-කතන්දරයක් විදියට.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/asura-advaiya-by-jagath-j-edirisinghe.html

ආනන්දෙට ඇතුලත් වීමේ විභාගයට "ඩ්‍රැකියුලා ගේ මනාලියෝ" පොත ගැන රචනයක් ලියූ කොල්ලා! - Dont judge a book by its cover!

සුසන්ත සුරන්ජිත් සහ මා මරදානේ ආනන්ද විද්‍යාලයේ දහයේ පන්තියට ඇතුලත් වූයේ එකට ය. එදා අපත් සමග අඩු වශයෙන් සිසුන් හැත්තෑ පස් දෙනෙක් පමණ පිරිසක් විදුහලට බඳවා ගත්තේ යැයි සිතමි.

අපේ පන්තිවල, නාත්තණ්ඩියේ සිට තෙලිජ්ජවිල දක්වා ද, පස්සර සිට කටුගස්තොට දක්වා ද විවිධ පාසල්වලින් පැමිණි සිසුහු වූහ. සුසන්ත එහි පැමිණ සිටියේ මීගමුව ප්‍රදේශයේ පාසලකිනි. මා ඊට පෙර වසරේ උගත්තේ ගනේමුල්ල ප්‍රදේශයේ පිහිටි මධ්‍යම විද්‍යාලයේ ය.

රටේ නොයෙකුත් පලාත්වල පිහිටි පාසල්වල ඒ දක්වා ඉගෙන ගත් අප මෙලෙස කොළඹ පාසලක ඉගෙනුම ලබන්නට පටන් ගත්තේ ඊට පෙර වසර අවසානයේ පැවති ආණ්ඩුවේ විභාගයෙන් අප ලද උසස් ප්‍රතිඵලවල ආනිසංශයෙන් බව කිව යුතුය.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/dont-judge-book-by-its-cover.html

Thursday, September 12, 2013

ගෙම්බෙකුට අයිති පොඩි කුමාරිහාමි ගෙම්බෙක් ගේ අයිතිකාරයෙක් වෙන ගාමිණී සමරකෝන් ගේ පොතක් ගැන විචාරයක් ලියයි! - Its all frog business

පොඩි කුමාරිහාමී බ්ලොග් එක ලියන ප්‍රවීනා පළිපාන ගැන නොදන්න අය ඉන්නවා ද මන්දා?

මේ කියන පොඩි කුමාරිහාමි පසුගිය දිනයක ඇගේ "ගෙඹි කුමාරයා" එක්ක විවාහ වුණු බවයි එයා ගේ බ්ලොග් එක කියවන අපි හැමෝටම තේරුණේ.

ගෙම්බෝ ගැන කතා කරන කොට අනිවාර්යෙන්ම මතක් වෙන නමක් තමයි "ගාමිණී ගේ විජිතය" ලියන ගාමිණී විජිත් සමරකෝන් කියන බ්ලොග්කාරයා. ගාමිණී කියන්නේ එසේ මෙසේ පොරක් නොවෙයි, තමන්ගේ නමින් පඳුරු මැඩියෙක් (ඔව්, ඒ කියන්නේ ගෙම්බෙක් තමයි) නම් කිරීමෙන් උපහාර ලබපු කීපදෙනාගෙන් එක් කෙනෙක්.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/its-all-frog-business.html

පොඩි ජෝක් කෑලි කීපයක් සහ a good piece of satirical writing

හදිසියේම මට පොඩි ජෝක් කෑලි දෙක තුනක් මතක් වුණා.

1.
ඔන්න මිනිස්සු දෙන්නෙක් කතා බහ කරමින් ඉන්නවා.

"මගේ ගෑණි එක්ක නං බේරෙන්න බෑ මචං."
"ඇයි බං?"
"හැමදාම උදේට වැඩට එන්න හදන කොට මගෙන් සල්ලි ඉල්ලනවා බං?"
"ඉතිං?"
"ඔන්න මේකි පෙරේදා රුපියක් දාහක් ඉල්ලුවා, ඊයේ රුපියල් දෙදාහක් ඉල්ලුවා, අද ඉල්ලුවා රුපියල් පන්දාහක්ම."
"ඉතිං බං ඔය ගෑණි මොනවද ඔච්චර සල්ලිවලින් කරන්නේ?"
"කවුද බං දන්නේ, මං කවදාක්වත්ම දෙන එකක්යැ?"

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/good-piece-of-satirical-writing.html

කඩේ යෑම සහ බීඇම්අයිසීඇච් යෑම - කටුබැද්දේ කොල්ලන් ගේ වැඩක් :: Book-Seeker SMS Service

මං කඩේ යෑම ගැන කතන්දර කීපයක් ම මීට කලින් ලියලා තියෙනවා. ඒ බොහොමයක් ඒවා මං කඩේ ගිය හැටි ගැන කතන්දර. අඩු වශයෙන් එකක් හෝ "කඩේ යෑම" ගැන කතන්දරයකුත් ඇති.

ඒවා කියවලා නැති අයටත්, කියෙව්වත් දැන් අමතක අයටත් ඒ කතන්දරවලට යන්න සබැඳි එක්ක ලයිස්තුවක් මං පල්ලෙහායින් දාන්නම්.

මේ දවස්වල නං මං සාමාන්‍යයෙන් කඩේ යන්නේ සතියෙකට එක පාරයි. ඒ සති අන්තයේ දවසක ගෙදරට අත්‍යවශ්‍ය එලවළු, පාන්, කිරි වගේ බඩු ටික ගෙන්නයි. සමහර විට සති මැද්දේත් දුවල ගිහින් පාන් ගෙඩියක් දෙකක් අරගෙන එනවා.

මං හිතන්නේ අපි කාගෙත් කඩේ යෑම කෙරෙන්නේ සාමාන්‍යයෙන් ඔය ආකාරයට තමයි.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/book-seeker-sms-service.html

Monday, September 9, 2013

ඡන්දෙට කැන්වසින් ආපු පාසල් මිතුරා (පොඩි ඉලෙක්ෂන් කතන්දරයක්) - Nalanda Piyathilake meets his match!

මේ සිද්ධිය වෙන කොට මට අවූරුදු විස්සක් විතර ඇති. මේ කියන කාලේ ආණ්ඩුව කියන මල්ටි-බිලියන් රුපියල් බිස්නස් එක රන් කෙරුවේ යූඇම්පී එකෙන්. සිරි-ලංකා කාරයෝ අර දාහත් වසරක සාපයට ද මොකක්දෝ එකට අහුවෙලා නන්නත්තාර් වෙලයි හිටියේ.

ඔන්න ඔය අතරේ මොකක්දෝ ඉලෙක්ෂන් එකක් තිබ්බා.

මේ දවස්වල යුනිවසිටියේ නිවාඩු කාලේ හින්දා මං ගෙදරයි හිටියේ.

අපි හිටියේ තාත්තා ගේ මහ ගෙදර. ඒ පරණ ගෙවල්වල තියෙනවා ඉස්තෝප්පු කාමරයක්. ඒක තමයි මටයි, මල්ලිටයි අයිතිවෙලා තිබුණේ.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/blog-post.html

පාර්ලිමේන්තු මන්තිරියෙක් ගාල්ලේ ටවුමේ පයින් ඇවිදියි (පුදුමයි, ඒත් ඇත්තයි) - Fourth shade of September

මාතෘකාව දැක්කාම පුදුමයි නේද?

වීදුරු කළු කරපු ප්‍රාඩෝවල නැගිලා, ආරක්‍ෂකයෝ පුරෝපු ඩිෆෙන්ඩර් වලට මැද්දෙන් පාරේ දුවිලි අවුස්සාගෙන යන මන්තිරිලා දැකලා, ඒ ගැන අහලා තියෙන අපිට පාර්ලිමේන්තු මන්තිරියෙක් ගාල්ලේ ටවුමේ පයින් ඇවිදියි කිව්වාම පුදුම හිතෙන එක අහන්න දෙයක් නොවෙයි.

පුදුමයි, ඒත් ඇත්තයි! කියලා කියන්න පුළුවනි.

මං ඒ කතාව කියෙව්වේ 1970 දශකය පසුබිම් කරගෙන ලියවුණු නවකතාවකයි.

ඒ නවකතාව තමයි පාලිත ගනේවත්ත ලියූ "මාවත අබියස". දයාවංශ ජයකොඩි සමාගමේ 2009 නවකතා අත් පිටපත් තරගෙන් මුල් තැන ලැබිලා තියෙන්නේ මේ නවකතාවටයි.

http://kathandara.blogspot.com./2013/09/fourth-shade-of-september.html

Saturday, September 7, 2013

කටුනායක ඩියුටි ෆ්‍රී එකේ වෙච්ච කේස් එකක් හෙවත් ඔහේ විකිණෙන්නේ ඩොලර් කීයකටද? - How much would you sell yourself for?

රට යන දවසක කටුනායක එයාපෝට් එකේදී ගෑනු පරානයකට ෆෝම් කොළයක් පුරෝලා දෙන්න ගිය වෙලේ සිද්දවුණු හුටපටයක් ගැන කතන්දරේ ලියන වෙලාවේ දී තමයි මේ අද ලියන කේස් එක සිහියට සැපත් වුණේ!

මේක රට ගිහින් ආපහු එන දවසක වෙච්ච සංසිද්ධියක්.

බ්ලොග් ලියන කියවන අය අතරේ, සෑහෙන පිරිසක් කටුනායක හරහා ගමන් බිමන් කරලා තියෙන නිසා ඒ අයගෙන් සමහරුන්ට මේ වගේ විතරක් නොවෙයි මීටත් වඩා හොඳ අත්දැකීම්, කකුල් දැකීම් තියෙන්න ඉඩ තියෙනවා.

සුපුරුදු පරිදි ඔන්න එදාත් අපි කටුනායකින් ගොඩ බහින කොට මධ්‍යම රාත්‍රිය පහුවෙලා. පුළුවන් තරම් ඉක්මනින් මෙතනින් පැනගෙන ගෙදර ගිහින් නිදාගන්න කියලයි ඇගපත කියන්නේ.

ඒත් ඉතිං දන්නවානේ ගෙදර යන්න කලින් කරන්න අනිවාර්ය වැඩ කීපයක්ම තියෙනවා.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/how-much-would-you-sell-yourself-for.html

දූරුතු සිහිනයක් කියන්නේ හීතලට පේන හීනයක් ද? - A January Dream?

"සීතල කරයි උඳුවප් මහ දුරුත්තේ!" කියා කියමනක් අහලා ඇති නේද?

ලංකාව තියෙන්නේ උත්තරාර්ධ ගෝලයේ නිසා ශීත කාලය, එනම් සූර්යයා රටෙන් ඈතින්ම තියෙන කාලය, වෙන්නේ දෙසැම්බරයේ සිට පෙබරවාරිය දක්වා කාලයයි. ඒ කියන්නේ යුරෝපයේ, එංගලන්තයේ, ඇමරිකාවේ සුද්දන්ට ශීත සෘතුව ලබන කාලය ම යි.

සීතල කාලෙටනේ හීන පේන්නේ!

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/january-dream.html

Thursday, September 5, 2013

හරක් මස් නොකති හෙවත් සුද්දී ගැන මගේ අදහස් - The second shade of Spring

හරකුන් වද දී මරනු දැක අප බොහෝ දෙනෙක් මා මුලින් දැක්වූ පරිදි කම්පා වුවද, පසුගිය දිනක බ්‍රිතාන්‍යයේ "චැනල් ෆෝ" නමැති නාලිකාවෙන් මිනිසෙක් ගසක බැඳ පිහියකින් කපනු සහ ඉන්පසු ඔහු මරා දමා තිබෙනු දැක කම්පා වූයේ අප කීයෙන් කී දෙනාද? අප බොහෝ දෙනෙකු දේශප්‍රේමී කඩතුරාවක් අස්සේ සැඟවී, තම හෘද සාක්ෂියට මුකවාඩම් බැඳ, ස්වයං මුළාවකින් සිත රවටා ගෙන, සිද්ධාර්ථ ගෞතම ලා, ධර්මාශෝක ලා, මාටින් නීමොලර් ලා කියූ වදනක් හෝ නොදන්නා සේ ඉඳිනු දැකීමට ලැබීම අප කළ අපරාපරියවේදනීය කර්මයක පටිසන් දීමක් යැයි සිතමි.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/second-shade-of-spring.html

Wednesday, September 4, 2013

කෝච්චියේ ජෝඩු දමා ආවෙමි! - There is always a first time

ඊයේ හරි ජොලි දවසක්.

මොකද මගේ ජීවිතයේ පළමුවෙනි වරට කෝච්චියක දී ගෑණු පරාණයක් එක්ක ජෝඩු දාලා ආවා!

නිකං නොවෙයි, ලඟින් වාඩිවෙලා, හොඳින් හේත්තු වෙලා, නිකං බැඳපු ජෝඩුවක් වගේ.

මං වැඩට යන්නේ එන්නේ කෝච්චියේ බව කලින් කීප වතාවක්ම ලිව්වා මතකයි.

මං රස්සාවට කෝච්චියේ යන එන ගමන පටන් ගත්තු මුල් කාලේ කෙරුවේ ඒ වෙලාවේ පොත් බලපු එකයි. බාගයක් දුර පොත් බලනවා. අනිත් බාගේ දොයිය බබා කරනවා.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/there-is-always-first-time.html

කරල් ඇහිඳින්නෝ - The first shade of September

මෙන්න මං පොරොන්දු වූ විදියටම සැප්තැම්බරේ කතන්දර බ්ලොගය සරසන පළමුවෙනි විචාරය. මේක 2007 දී ලියපු එකක්.

බහුතරය නොවූවද, සංවේදී සිත් ඇත්තෝ ලොව බොහෝ ය. අනුන් ගේ දුකින් ඔවුන් සිත් සසල වේ. ඒ දුක, වේදනාව තමන්ගේ ම යැයි ඔවුනට හැඟේ. හදවත් බරවේ. සුසුම් ඉපදේ. නෙත් බොඳවේ.

සැබෑ සමාජ විප්ලවවාදියෝ ද සංවේදී සිත් ඇත්තෝ ය. අනුන්ගේ දුක, සමාජ අසාධාරණය දැක ඔව්හූ සැලෙති. කිපෙති. ඒ නැති කරනට සපථ කරති. සමහරු අවි ද අතට ගනිතිි. වනසති. අවසන අවිගත්තෝ වැනසෙති.

කවියෝ ද සංවේදී සිත් ඇත්තෝ වෙති. දීන දුක, සමාජ අසාධාරණය හමුවේ ඔව්හූ ද සසල වෙති. ඒ දුක වේදනාව තමන්ගේ ම යැයි සලකති. හදවතින් හඬති. සුසුම් හෙළති. බොඳවූ දෙනෙතින් යුතුව තම අත්දැකුම් සහ එනිසා ජනිත වූ හැඟුම් සමුදාය පොදු අත්දැකුමක් බවට පෙරළනු වස් කව් ගොතති. එමගින් සමාජ පෙරළියක් පතති.

මෙනයින් බලන කළ කවියා සොඳුරු විප්ලවවාදියෙක් බව පැවසිය හැක.

තම තුන්වන කාව්‍ය සංග්‍රහය වන ”කරල් ඇහිඳින්නෝ” කෘතිය පසුගිය දා (2007) එළි දැක්වූ ටියුඩර් අමරසේනයෝ එවැනි සොඳුරු විප්ලවවාදීන් අතර කවි කග අතැති මහා සෙන්පතියෙකි.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/first-shade-of-september.html

ඇනෝනිමස් ඉල්ලීමට අනුව සැප්තැම්බරයේ කතන්දර බ්ලොග් එක සැරසෙයි! : Fourteen shades of September - coming to a screen near you!

බ්ලොග් ලියන, කියවන අයට මේ "ඇනෝනිමස්ලා" කියන්නේ කවුද කියලා අමුතුවෙන් හඳුන්වා දෙන්න ඕනෑ නෑ නේ?

මං මීට පෙර ඇනෝනිමස්ලා වර්ගීකරණයක් කරලා තියෙනවා. (හැබැයි හිත් පිත් නැති බොට් ඇනෝනිමස්ලා කියන්නේ නම් වෙනම ම කොටසක්.)

ඊට අමතරව ගුඩ් ඇනෝනිමස්ලා ට උපහාර පිණිස සුවිශේෂී කතන්දරයකුත්, නෝටි ඇනෝනිමස්ලාට (අපහාස පිණිස) කතන්දරයකුත් ලියලා පළකරලා තියෙනවා.

අද මේ හදන්නේ ඇනෝනිමස්ලා නිසා කතන්දර බ්ලොගයේ සිදුවෙන වෙනසක් ගැන කියන්නයි.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/fourteen-shades-of-september-coming-to.html

කටුනායක එයාපෝට් එකේ සිදුවීමක් - What's wrong with Sinhala?

ඔය එයාපෝට් එකට අපි සමහරු ලේසියට කටුනායක එයාපෝට් එක කිව්වට ලංකාවේ ආණ්ඩුවේ ඔෆීෂියල් නම තමයි බණ්ඩාරණායක ජාත්‍යන්තර ගුවන්තොටුපොල කියන එක!

නමුත් ලංකාවෙන් පිට ගියාම බණ්ඩාරණායක, කටුනායක, අරණායක, මේනායක කියන ඔය නායක කෑලිවල තේරුමක් නැතුව යන නිසා, ඕක හැඳින්වෙන්නේ කළම්බු එයාපෝට් කියන සරල නමෙන්.

අද මං මේ කියන්න යන්නේ කටුනායක එයාපෝට් එකේ දී මං අත්විඳපු සරල සිදුවීමක් ගැන කතන්දරයක්.

මං මුලින්ම කටුණායක ගියේ අපේ තාත්තා උගන්නපු ඉස්කෝලේ වැඩකරපු සාදු කෙනෙක් සියම් රටේ වන්දනාවක ගිය දවසෙයි. සාදුව ඇරලවන්න ගුරු මණ්ඩලයේ කට්ටියක් වෑන් එකක් හයර් කරගෙන එයාපෝට් ගිය නිසා, මටත් තාත්තා එක්ක ගිහින් ප්ලේන් නග්ගනවා බලන්න චාන්ස් එකක් ලැබුණා.

ඒ ගමන ගියේ හවස් වරුවේ. මට මතකයි, අපි අර නැරඹුම් ශාලවේ ඉඳලා සාදු ගේ ප්ලේන් එක යනවා බලන් හිටිය හැටි.

http://kathandara.blogspot.com/2013/09/whats-wrong-with-sinhala.html