මට මතකයි මට අවුරුදු දහයක් විතර කාලේ අපේ මුළු පවුලම ගියා මගුල් ගෙදරක කැස්බෑව පැත්තේ. අපේ අම්මාගේ පැත්තේ ඥති ගෙදරක දුවෙක් බඳින වෙඩිමේ හෝම් කමින් එකද කොහෙද?
පවුලේ වැඩක් නිසා අපි උදේම එහේ ගියා. ඒ ගෙදර ඉස්තෝප්පු කාමරේ තිබිලා මට හම්බ වුණා පොතක්. මේක ළමයින් සඳහාම ලියපු නවකතාවක්. පොඩි ළමයි කීප දෙනෙක් කැලේ ගිහින් අතරමංවෙන කතාවක් තමයි තිබුණේ. මට දැන් හිතෙන විදියට මේ පොත තමයි දොන් පීටර් පියනම ලියපු "වනගත ළමෝ".
ඉතිං ඒ පොත හම්බු වුණු මොහොතේ ඉඳලාම මං කෙරුවේ පොත කියොපු එකයි. නමුත් කියවලා ඉවර කරන්න කලින් අපිට මනාල යුවල එක්ක හෝම් කමින් ගමන යන්න සිදුවුණා.
බාගෙට කියෝපු පොත දාලා මං ඒ ගෙදරින් පිටත් වුණේ පුදුම දුකකින්.
http://kathandara.blogspot.com/2013/09/in-defence-of-september-book-fair.html
No comments:
Post a Comment