ඇත්තටම දැන් නං හිතා ගන්නත් බෑ, නමුත් එහෙම කාලයකුත් තිබුණා.
ගම් පලාතේම ටෙලිෆෝන් තියෙන්නේ ටවුමේ තැපැල් කන්තෝරුවේ විතරයි.
මොබයිල් ෆෝන්, ඇස්ඇම්ඇස්, ඊ-මේල්, ස්කයිපි ගැන අහලා තිබුණේ ටයිම් ට්රැවල් කරලා ආපහු ඇවිල්ලා හිටපු අය විතරයි.
හැම දේටම ලියුම්. එහෙම නැත්තං ටැලිග්රෑම්. ගමට ලියුම් අරං බයිසිකලෙන් එන පියුං කාරයා නිකං දෙයියෙක් වගේ පොරක්.
මෙන්න ඒ කාලේ ලියපු කවියක්.
http://kathandara.blogspot.com/2012/09/that-was-time-that-was.html
No comments:
Post a Comment